آیا چریک های فدایی و مجاهدین انقلاب کردند و روحانیت را مصادره کردند؟ خبرگزاری بیشتر اخبار ایران و جهان

به گزارش خبرگزاری مهر، در میان جریان ها و گروه هایی که در مبارزه فعال بودند، با توجه به جایگاه دین در فرهنگ مردم ایران، جریان های اسلامی مانند بندالگجمعیت فداییان اسلام، جامعه مربیان پیش دبستانی) نقش پررنگ تری ایفا کرد و مورد استقبال مردم قرار گرفت، البته جریان های چپ و راست با رویکرد الکترونیکی و استفاده از آموزه های دینی و تلفیق آن با اندیشه های غربی مانند جبهه ملی، توده. مهمانی – جشن. سازمان مجاهدین خلق (چپ) و مارکسیسم و ​​نهضت آزادی (راست و لیبرال) نیز در مبارزه با رژیم ستمشاهی نقش داشتند، اما نتوانستند توده‌ها را بسیج کنند و مردم به رهبر امام خمینی (ره) و روحانیت اعتماد کردند. وسط این حرکات [۱]

همانطور که گفته شد، اگرچه گروه های زیادی در مبارزه با رژیم سرکوبگر شرکت داشته اند، اما نقش هیچ یک از این گروه ها و گروه ها، چپ و راست، آنقدر نبود که مردم را مستقل به خیابان ها بکشاند و کاری به بزرگی پیروزی انجام دهد. انقلاب اسلامی … و این دلیل سال 1357 و با اوج گیری بود گیر انقلاب همه این احزاب و گروه ها از حزب ملی گرفته تا حزب توده مجبور به پذیرش رهبری مطلق و قاطع امام خمینی (ره) شدند و طبیعی است که اگر گروه و حزبی برای خود نقش مهم و تعیین کننده ای داشته باشند، آنها هرگز حاضر نخواهند بود سهم خود را با دیگرانی که موافق نیستند به اشتراک بگذارند.

از جمله جریاناتی که ادعا می شود نقش مهمی در پیروزی انقلاب اسلامی داشته اند، جریان های مارکسیستی از جمله مجاهدین هستند. “چریک ها مهمترین سازمان این جنبش حزب توده بود که رهبران سیاسی آن پس از کودتای 28 مرداد 1332 کشور را ترک کرده و در کشورهای اروپای شرقی زندگی می کردند. در نتیجه حزب توده بعد از سال 1332 تا پیروزی انقلاب اسلامی عملاً در عرصه سیاسی ایران غایب بود. شمال (اتحاد جماهیر شوروی)، هیچ امکانی وجود ندارد تأثیر نسبت به جامعه ایران به ویژه در دوره تاریخی مطرح نبود.

اصولاً جریان مارکسیستی تأثیرات مخرب بسیاری بر تاریخ معاصر ایران گذاشته است و وجود آنها تنها عامل نیست. شتاب این یک مبارزه نبود، بلکه توسط حکومت پهلوی به عنوان اتهامی برای تهمت و سرکوب مبارزان اصیل و اصیل مورد استفاده قرار گرفت.

سازمان های دیگری در جنبش مارکسیستی وجود داشتند که از نظر کمی و کیفی و به دلیل فقدان اهمیتی نداشتند. تأثیر در روند تحول در جامعه از ذکر و توصیف نگرش آنها پرهیز می کنیم. تنها اشاره ای کوتاه به سازمان چریک های فدایی در ایران مفید به نظر می رسد. این انجمن به طور رسمی در سال 1350 تأسیس شد استقرار برای مبارزه با حکومت به دلیل ماهیت ایدئولوژیک، نداشتن پیوند و پایگاه بین کثرت مردم و تعداد محدود اعضا، امکان درگیری، سیاست مسلحانه اتخاذ کرد. تاثير گذار دولت را پیدا نکردند.

در سال 1976 حدود 65 نفر از اعضای آن که 90 درصد آنها از اعضای سازمان بودند توسط پلیس کشته شدند و سازمان تقریباً منشعب شد و باعث مرگ سازمان شد. پس از این حادثه، بقایای اعضا بی اثر سازمان مبارزه مسلحانه را متوقف کرد و به مبارزه سیاسی روی آورد و تعدادی از آنها به خارج از کشور رفتند. [۲] بنابراین، گرچه چپ ها در عین اینکه معتقد بودند رژیم پهلوی سرنگون می شود و به قانون اساسی ملزم نمی شود، در حوادث انقلاب نیز شرکت داشت. تاثير گذار نبود.

سازمان دیگری به عنوان یکی از فعالان سیاسی مورد بحث قرار گرفت عکس توجه داشته باشید که مجاهدین خلق یا منافقین هستند. این سازمان از ابتدا استقرار در سال 1344 در مبارزه با حکومت، سیاست مسلحانه را انتخاب کرد، از سازمان هایی بود که به فکر سرنگونی حکومت پهلوی بود و به قانون اساسی ملزم نبود. سازمان مجاهدین خلق به خاطر آن دبی اسلامی بنیانگذار آن در ابتدا مورد حمایت برخی از علما و اقشار جامعه قرار گرفت، اما پس از تغییرات عقیدتی و تغییرات در گروه، نه تنها حمایت علما و جامعه را از دست داد، بلکه دچار ناآرامی های تشکیلاتی و تصفیه های خونین درون سازمانی شد. . ساواک بارها مورد ضربه قرار گرفت و در واقع در سال های 54 و 1355 به چنان رکودی رسید که «نظریه انقباض» را شکل داد و تبیین کرد. [۳] ساواک بیش از هرکس دیگری از انحطاط انجمن آگاه بود و در مقطع تاریخی مورد بحث دیگر از سوی انجمن احساس خطر نمی کرد.

در نتیجه مشخص است که این گروه ها و احزاب نقش آفرینی می کنند تأثیر که می توان آن را مشارکت در پیروزی انقلاب اسلامی نامید و این گونه اظهارات به دور از واقعیت های تاریخی است. [۴]