روزه علاوه بر استراحت دادن به دستگاه گوارش، متابولیسم بدن را تنظیم می کند و احتمال ابتلا به بیماری هایی مانند افسردگی و استرس، فشار خون بالا، میگرن، افزایش وزن، بی خوابی و گاهی دیابت را کاهش می دهد.
به گزارش ایسنا، سطح انسولین خون ناشتا در طول روز کمتر از روزهای عادی است. در واقع بدن از ذخایر انرژی خود یعنی گلیکوژن یا قند حیوانی ذخیره شده در کبد و ماهیچه ها و همچنین چربی موجود در بافت چربی برای تامین انرژی استفاده می کند که باعث افزایش سطح انسولین در خون نمی شود و برای این کار در طول روزه داری سطح انسولین خون نسبت به روزهای دیگر پایین است. کاهش سطح انسولین در خون، احتمال ذخیره چربی (شروع چاقی) و احتمال مقاوم شدن سلول ها به انسولین (که باعث دیابت می شود) را کاهش می دهد.
لازم به ذکر است روزه داری علاوه بر آرامش دستگاه گوارش، متابولیسم بدن را تنظیم می کند و احتمال ابتلا به بیماری هایی مانند افسردگی و استرس، افزایش فشار خون، میگرن، افزایش وزن، بی خوابی و گاهی دیابت را کاهش می دهد. اما در مواردی روزه داری در افراد بیمار موجب آسیب به سلامت انسان می شود، لذا این گونه افراد برای اطمینان از بی خطر بودن روزه داری باید با پزشک مشورت کنند و همچنین در صورت آسیب احتمالی به سلامتی از روزه گرفتن خودداری کنند. سلامتی..
به گفته دانشگاه علوم پزشکی تهران، دیابت یکی از بیماری هایی است که بسته به شدت و نوع آن توصیه های روزه داری متفاوتی دارد. افراد مبتلا به دیابت که دارو دریافت می کنند ممکن است بسته به شدت بیماری و با تأیید پزشک مجاز به روزه گرفتن باشند. برای بیماران مبتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین (دیابت نوع 2) که اضافه وزن دارند (BMI بالای 28) و قند خون خود را با داروی معمولی (دو بار در روز) کنترل می کنند، روزه داری نه تنها مضر است. اینطور نیست، اما ممکن است مفیدتر باشد.
در بیماران مبتلا به دیابت که دارای بیماری های زیر هستند (با تشخیص پزشک) باید از گرسنگی اجتناب شود:
– افراد مبتلا به دیابت (اعم از وابسته به انسولین و غیر وابسته به انسولین) که هنوز بیماری خود را کنترل نکرده اند و سطح قند خون آنها هنوز به حد قابل قبولی نرسیده است.
– بیمارانی که قند خون بالایی دارند اما همچنان به دارو و فعالیت بدنی خاصی برای درمان دیابت پایبند نیستند.
– بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 (وابسته به انسولین)، که نیاز به تزریق انسولین چند بار در روز دارند.
– افراد دیابتی مبتلا به عفونت
– افراد مبتلا به فشار خون بالا کنترل نشده و همچنین آنژین درمان نشده (نوعی بیماری قلبی).
– افرادی که در طول روز 2 برابر یا بیشتر افزایش قند خون (هیپرگلیسمی) یا کاهش (هیپوگلیسمی) را تجربه می کنند. اگر افراد دچار تعریق، عرق سرد و ضربان قلب تند شوند، این نشانه افت قند خون است که در این صورت باید روزه را قطع کرد.
زنان باردار و شیرده مبتلا به دیابت نباید از گرسنگی بمیرند.
سالمندان مبتلا به دیابت نیز نباید روزه بگیرند.
توصیه های ضروری برای افراد دیابتی در ماه مبارک رمضان
– افزایش مصرف غذاهای پرچرب و کربوهیدرات و پرخوری عمومی در افراد دیابتی منجر به افزایش قند خون و افزایش وزن می شود. در طول ماه رمضان، بیماران دیابتی باید از دریافت کالری بیش از حد و غذاهای حاوی کربوهیدرات های ساده مانند شکر اجتناب کنند.
– فعالیت بدنی سبک یا متوسط در افراد مبتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین عارضه ای ایجاد نمی کند.
– وزن فرد در ماه مبارک رمضان روزانه باید کنترل شود و در صورت کاهش وزن ناگهانی یا افزایش وزن بیش از دو کیلوگرم با پزشک مشورت شود.
– در صورت مشاهده علائم ناشی از افزایش یا کاهش ناگهانی قند خون، باید روزه داری را قطع کنید.
– پس از پایان ماه مبارک رمضان مقدار و نوع دارو و همچنین رژیم غذایی به حالت قبل از ماه مبارک رمضان برمی گردد.
– اگر برای خوردن سحری از خواب بیدار نشدند، بهتر است از روزه گرفتن در این روز خودداری کنند، زیرا احتمال افت قند خون و سایر عوارض بیشتر می شود.
– اگر بعد از پایان روزه داری میزان قند خون بالای 250 باشد، لازم است در شب بعد 20 درصد کالری دریافتی را کاهش دهید. اگر در سحر میزان قند خون بالای 200 باشد، دفعه بعد باید 20 درصد از وعده غذایی صبح را کاهش دهید. اگر سطح قند خون بالاتر از 350 باشد، روزه گرفتن توصیه نمی شود.
– در صورت فراموشی قرص (مخصوصاً اگر سطح قند خون معمولاً بالا باشد) بهتر است دیابتی ها در آن روز گرسنه نمانند.
– بیماران دیابتی که به نوعی دچار عوارض مزمن دیابت در کلیه، چشم، قلب و … شده اند، اگرچه ممکن است در زمان روزه داری دچار مشکل حادی نشوند، اما برای جلوگیری از بروز عوارض مزمن بهتر است روزه نگیرند و مشورت کنند. یک متخصص