کنترل خطرات واقعی ناشی از مشکل گسترده آلودگی پلاستیکی مستلزم درک راه های مختلف حرکت آن در محیط از جمله انتقال آن به بدن انسان است. یک مطالعه جدید به بررسی راه هایی می پردازد که محصولات پلاستیکی روزمره می توانند این فرآیند را تسهیل کنند، از جمله فنجان های قهوه یکبار مصرف، که نشان داده شده است که تریلیون ها ذرات میکروسکوپی را هنگام قرار گرفتن در معرض آب داغ آزاد می کنند.
در حالی که آلاینده های پلاستیکی مانند کیسه های مواد غذایی و بطری های نوشابه به خودی خود یک مشکل هستند، دانشمندان به طور فزاینده ای نگران این هستند که وقتی آنها تجزیه می شوند یا به ذرات کوچکتر رها می شوند چه اتفاقی می افتد.
برای این مطالعه جدید، محققان موسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST) روشی را بررسی کردند که می‌تواند ذرات پلاستیکی ریز را از محصولات پلاستیکی رایج، از جمله نایلون درجه غذایی (نوعی که به عنوان پوشش برای پخت استفاده می‌شود) و نوشیدنی‌های یکبار مصرف آزاد کند. فنجان های پوشیده شده با فیلم پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE).
فنجان ها به مدت 20 دقیقه در معرض آب جوش قرار گرفتند. برای شمارش پلاستیک های ریز موجود در مایع، دانشمندان به روشی روی آوردند که برای تشخیص ذرات ریز در جو استفاده می شود، که در آن آب به صورت پودر ریز پاشیده می شود و سپس خشک می شود. ذرات پلاستیک به اندازه نانومتر باقی ماندند و سپس در معرض بخار الکل داغ قرار گرفتند که اندازه آنها را افزایش داد و شمارش و مطالعه ترکیب شیمیایی آنها را بسیار آسان کرد.
تجزیه و تحلیل این تیم نشان داد که تریلیون ها ذره با اندازه متوسط 30 تا 80 نانومتر و تعداد انگشت شماری بزرگتر از 200 نانومتر در آب نمونه برداری شدند. در آزمایش‌های موازی با نایلون مواد غذایی، میزان ذرات پلاستیکی که در آب آزاد می‌شوند، در واقع هفت برابر بیشتر بود.
کریستوفر زانگمیستر، شیمیدان در NIST می گوید: «نکته اصلی در اینجا این است که به هر کجا که نگاه کنید، ذرات پلاستیکی وجود دارد.
اهمیت این کشف در اندازه ذرات است. این قطعات میکروسکوپی پلاستیک به قدری کوچک هستند که می توانند وارد سلول های انسان شوند. وقتی آنها هستند چه اتفاقی می افتد هنوز یک سوال وجود دارد، اگرچه تحقیقات به اثرات مضر ذرات پلاستیک اشاره کرده است. این شامل مطالعاتی است که نشان می دهد چگونه می توانند شکل سلول های ریه انسان را تغییر دهند و اثرات سمی بیشتری بر سلول ها داشته باشند. این یافته‌ها همچنین می‌تواند به گستره اکتشافات دیگری در فضا بیافزاید که در آن دانشمندان برای اولین بار ذرات پلاستیکی را در جریان خون انسان، بافت انسان، نمونه‌های مدفوع و ریه‌های زنده کشف کرده‌اند.
در دهه گذشته، دانشمندان پلاستیک را در همه جای محیط پیدا کرده اند. مردم قطب جنوب به کف دریاچه های یخچالی نگاه کردند و میکروپلاستیک هایی بزرگتر از 100 نانومتر پیدا کردند، یعنی احتمالا کوچک نبودند. آنقدر بزرگ است که وارد سلول شود و مشکلات جسمی ایجاد کند. این نانوذرات واقعا کوچک و مشکل بزرگی هستند، زیرا می توانند وارد یک سلول شوند و احتمالاً عملکرد آن را مختل کنند.
این مطالعه در مجله Environmental Science and Technology منتشر شده است.
منبع: سایت نیواطلس