وقتی درگیری یا جنگ به سرفصل خبرها تبدیل می‌شود، به این شکل است، احساساتی مانند ترس،را کودکان هم که همیشه به والدین خود نگاه می کنند تا احساس امنیت خود را حفظ کنند، متوجه این احساس میوجه این عیسیات می شوند. اگر نگران سلامت روحی و احساس امنیت و آرامش در فرزند خود هستید، در اینجا نکاتی را دو مورد حمایت قرار دهید
زمان و مکانی را انتخاب کنید که بتوانید به این موضوعات صحبت کنید. به کودکتان احساس راحتی در صحبت کردن و آزادی بیان بدهید. مثلا در طول خوردن غذا. سعی کنید قبل از خواب در مورد چنین موضوعاتی صحبت نکنید.
یک نقطه شروع خوب این است که از فرزندتان بپرسید که چه می‌داند و چه احساسی دارد. احتمال دارد شما داشته باشید، اما علاقه مندی به صحبت در آن اطلاعات وجود ندارد. برخی دیگر ممکن است در سکوت نگران باشند. در مورد بچه‌های کوچکتر، نقاشی کشیدن، داستان خواندن و کارها از این قبیل برای باز کردن ست صحبت
بچه‌ها می‌توانند اخبار را از طرق مختلف دریافت کنند، بنابراین مهم است که چه چیزی را می‌بینند و می‌شنوند. این فرصتی است برای اطمینان به آنها و تصحیح اطلاعات نادرستی که ممکن است به صورت آنلاین، در تلویزیون، در مدرسه یا در گپ و گفت های دوستانه شنیده شود.
جریان مداوم از تصاویر و تیترهای ناراحت کننده می‌تواند باعث ایجاد بحران در ارا شود. کودکان کوچکتر ممکن است بین تصاویر روی صفحه و شخص شخصی خود تمایز قائل نشوند و ممکن است باور داشته باشند که در معرض خطر فوری قرار بگیرند، حتی یک کیلومتر درگیری دور باشند. بچه های بزرگ ممکن است چیزهای نگران کننده را در رسانه های اجتماعی ببینند و چگونه تشدید شوند.
بچه‌ها نشانه‌های عاطفی خود را از بزرگان می‌گیرند، بنابراین سعی کنید هیچ ترسی را از حد با کوکا نکنید.
مهم این است که نگران‌های آنها را نشان دهد و نادیده نگیرید. اگر پرسیدند که ممکن است به نظر شما زیادهروی باشد، مانند «آیا همه ما قرار است بمیریم؟»، به آنها اطمینان دهید که این اتفاق نمی‌افتد، سپس سعی کنید آنچه را شنیده‌اید و دلیل نگرانی آنها در مورد آن اتفاق را بپرسید.
حتماً احساسات آنها را تصدیق کنید و به آنها مطمئن شوید که هر چه احساس می‌کنید طبیعی است. با توجه کامل به حرف هایشان گوش کنید و به آن ها یادآوری کنید که هر زمانی که بخواهد می تواند با شا شا باشد.
۲. اطلاعات بچه ها را آرام و راحت با سن نگه دارید
کودکان در دنیا چه می‌گذرند، اما بزرگان نیز مسئولیت دارند که آنها را ناراحت می‌کنند شما بهتر از هر یک از فرزندانتان را می‌شناسید. از زبان مناسب آنها استفاده کنید، واکنش‌های آنها را تماشا کنید و به سطح آنها حساس باشید.
حتی اگر خودتان نسبت به حوادثی که در حال رخ دادن اسساس غم یا نگران باشید، طبیعی است. اما به خاطر داشته باشید که بچه‌ها نشانه‌های عاطفی خود را از بزرگان می‌گیرند، بنابراین سعی کنید آرام صحبت کنید و مراقب زبان بدن خود باشید، مانند حالات چهره باشید.
به یاد داشته باشید که اشکالی ندارد اگر برای هر سوالی پاسخی ندارید. می‌توانید بتوانید پاسخ آن را جستجو کنید. در مورد فرزندان بزرگتر می‌توانید با هم سرچ کنید و در همین حال از سایت‌ها و اطلاعات معابر معابر استفاده کنید. توضیح دهید که برخی از اطلاعات آنلاین دقیق و یافتن منابع قابل اعتماد مهم است.
۳. س همدردی را پرورش دهید
درگیری زیاد می‌تواند تعصب و تبعیض را به همراه داشته باشید، چه علیه یک قوم چه یک کشور باشید. وقتی با فرزندان خود صحبت می کنند، از برچسب هایی مانند «افراد بد» دوری کنید و در عوض آن را به عنوان فرصتی برای تقویت حس همدردی و ترحم استفاده کنید، مثلاً در مورد خانواده هایی که باید به ترک خانه های خود با مهربانی گفتگو کنید.
حتی اگر در یک کشور دور اتفاق می‌افتد، می‌توان به همراه بیاورد. بررسی کنید که فرزندانتان قلدری را تجربه نکرده و یا در آن مشارکت نداشته باشند. اگر در مدرسه به آنها توهین شده یا مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، آنها را به شه شه تشویق کنید.
به فرزندان خود یادآوری کنید که همه سزاوار امنیت در مدرسه و جامعه هستند. قلدری و تبعیض همیشه اشتباه است ور کدام یک از سهم خود را در گسترش مهربانی و حمایت از یکدیگر انجا آنجا.
۴. روی کمک کنید
برای کودکان مهم است که بدانند مردم با اعمال شجاعانه و مهربانی به کمک کمک می‌کنند. داستان‌های مثبت را پیدا کنید، مانند گروه‌های داوطلب کمک و فعالیت‌های خیریه؛ احساس انجام کاری برای کمک، هر چقدر هم که کوچک باشد، تعداد زیادی می‌توان به ارمغان بیاورد. آیا فرزندتان مایل را در انجام داوطلبانه شرکت کند یا خیر ببینید. شاید آنها نقاشی بکشند یا شعری برای صلح بنویسند، یا شاید بتوان در جمع آوری کمک مالی
۵. به گفت وگویتان دقت کنید
مطمئن شوید که گفت‌وگوی شما و فرزندتان در حالت ناراحتی پایان نگیرد و او را با پریشانی رها نمی‌کنید. سعی کنید سطح آن را با تماشای زبان بدن آنها ارزیابی کنید. دقت کنید که آیا آنها از لحن معمول خود استفاده می‌کنند و آرامی دارند؟ به آن ها مهم است که برایتان و هر زمانی که احساس نگرانی می کنید حاضرید گوش دهید و حمایت کنید.
۶. از توجه کردن به کودک غافل نشوید
اخبار درگیری ادامه دارد، باید به بررسی وضعیت فرزندتان ادامه دهید تا وضعیت او را ببینید احساسی دارد؟ آیا آنها سؤال می‌کنند یا چیزهایی دارند که مایلند در مورد آنها با شما صحبت کنند؟ اگر کودک شما نگران یا مضطرب به نظر می رسد، چه اتفاقی در حال رخ دادن است، مراقب تغییر در نحوه رفتار یا احساس او باشید، مانند معده درد، سردرد، کابوس یا مشکلات خواب.
کودکان واکنش‌های متفاوتی به رویدادهای نامطلوب دارند و برخی از نشانه‌های ناراحتی ممکن است چنین باشد. کودکان کوچکتر ممکن است بیشتر از حد معمول به شما بچسبند. نوجوانان ممکن است غم و اندوه یا عصبانیت شدید کننده باشد. خیلی از این واکنش‌ها فقط برای مدتی دوام می‌آورند واکنش‌های طبیعی به رویدادهای استرس‌زا هستند. اگر این واکنش‌ها برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، ممکن است کودک شما به حمایت از متخصصان نیاز داشته باشد.
شما می‌توانید باهم شکمی انجام دهید و به کاهش استرس کمک کنید:
۵ن نفس بکشید یه این شکل که برای ۵ نفس را از طریق بینی به داخل بکشید و ۵ ثانیه از دهان. در طول این طرح شکم شما بزرگ و کوچک می‌شود.
۷. سیل اخبار را محدود کنید
مراقب باشید که فرزندانتان چقدر در اخبار قرار دارند، کودکان کوچکتر را از دیدن صحنه های ناراحت با بچه های بزرگتر، در مورد اینکه چقدر زمان صرف اخبار می شود و به چه منابع خبری اعتماد دارند صحبت می کنند تا ممکن است سعی کنید حواس‌پرتی‌های مثبتی مانند بازی کردن یا پیاده‌روی با هم ایجاد کنید. قبل از خواب برای بچه های کوچکتر قصه های آرام و شاد بخوانید.
۸. مراقب خودت باش
اگر شما در مدیریت استرس و استرس خود موفق باشید، می‌توانید به فرزندانتان کمک کنید. کودکان واکنش شما به اخبار را متوجه خواهند شد، بنابراین به آنها کمک می‌کند تا بدانند شما آرام آرام
اگر احساس ناراحتی می کنید، برای خود وقت بگذارید و با سایر اعضای خانواده، دوستان و افراد سعی کنید به جای اینکه همیشه آنلاین باشید، زمان های مشخص را در طول روز دنبال کنید و اخبار را مشخص کنید و تا جایی که می توانید، برای انجام کارهایی که به شما کمک می کند آرامش داشته باشید، وقت بگذارید.
منبع: همشهری آنلاین